De bus haalt ons op van het station en rijdt ons naar het hotel. Heerlijk even douchen en schone kleren aan. De dag is verder aan ons en we besluiten Gandhi Smriti te gaan bekijken, de plaats waar Gandhi zijn laatste voetstappen heeft gezet voor hij werd dood geschoten. Met z'n zessen proppen we ons in twee tuktuks, die natuurlijk de hele verkeerde kant oprijden. Het duurt even voor ze begrijpen waar we dan wel heen willen. Dan zijn we er en het is indrukwekkend. De laatste route van zijn huis naar de gebedsruimte is met houten voetstappen weer gegeven. Terwijl wij er zijn zit op het gras een grote groep kinderen die een lied zingen, begeleid door een combo. Het maakt het allemaal nog specialer. In het huis is een heel museum ingericht met veel foto's, de geschiedenis van Gandhi, zijn kleding en zelfs zijn brilletje. We zijn diep onder de indruk. Dit is een mooie afsluiting van onze reis.

Terug willen de tuktuk-rijders ineens meer geld. Het is nog niet veel, maar puur uit principe besluiten we twee taxi's te nemen. In het hotel ga ik even op bed liggen en dommel weg. Toch wel een beetje boel moe. Maar we hebben gehoord dat er nog een marktje is in de buurt van het hotel en dat gaan we zoeken. Helaas blijkt het een winkelcentrum te zijn van vergane glorie. Wel treffen we hier het enige terras van India aan, maar het nodigt niet uit om te gaan zitten. Zeker niet door drie opdringerige meisjes van een jaar of 9, die blijven bedelen, ons daarbij op de armen en het lichaam tikkend en zelfs bij de kleding vasthouden. We besluiten terug te gaan naar het hotel en dit maar snel te vergeten.

Het diner gebruiken we weer op het dakterras, net zoals op de eerste avond in Delhi. Het eten is weer voortreffelijk, evenals de bediening. Het slot van de kamer werkt nog steeds niet, dus weer komt er een toyboy mee naar boven, zodat we de koffers kunnen pakken om naar het vliegveld te gaan.

Op het vliegveld gaat het snel. Inchecken, bagage afgeven, dan door de douane. Hoeveel moeite het ooit kostte om hier binnen te komen, zo soepel laten ze ons weer gaan. Onze laatste roepies proberen we te slijten in de winkeltjes op het vliegveld en dat valt nog niet mee. Het vliegtuig heeft nog een half uur vertraging, maar om kwart voor één stijgen we dan toch eindelijk op, voor een nachtvlucht naar Amsterdam.