We slapen lekker uit en gaan ontbijten, daarna de bagage halen, uitchecken en naar de bus. Onderweg zijn er een paar dorpjes, waarbij eentje recent blijkbaar getroffen is door noodweer, want er liggen heel wat afgewaaide takken en omgewaaide bomen langs de weg. Verder zien we vooral uitgestrekte groene rijstvelden. Cambodja is vrij plat, met hier en daar een bergje. Heel anders dan het bergachtige Laos. Daar is het precies andersom. Ook de eetgewoonten zijn tegenovergesteld. In Laos is sticky rijst de hoofdmaaltijd en gekookte rijst, zoals wij die kennen, wordt heel soms gegeten. In Cambodja is dat precies andersom. Zagen we in Vietnam waterbuffels op de rijstvelden, hier zijn het witte koeien met een bult op hun nek. De beesten zijn hier mager, erg mager. Zowel de koeien, als de honden, kippen en katten. Als er niet veel te verdelen is, komen zij als laatste aan de beurt.

In Phnom Penh werden we door zowel het hotelpersoneel als alle tuktuk rijders gewaarschuwd om de handbagage goed vast te houden, omdat scooterrijders die proberen weg te roven. Maar dat gebeurt in Amsterdam ook, dus zo bijzonder vond ik het niet. Sommige Cambodjanen zijn wel vervelend, tuktuk rijders die blijven zeuren met 'you want tuktuk? where you go? where you from?' , maar ze halen het niet bij de dwingende Vietnamezen, dus ook dat valt me mee. Zoals altijd helpt negeren het beste, dan druipen ze wel af. We geven ons geld liever aan iemand die we aardig vinden en tot nu toe hebben we steeds vriendelijke chauffeurs gehad en mede daardoor een leuke dag. Het valt me wel op dat zowel hier als in Vietnam de vrouwen zeer gehaaid zijn en de zaken thuis en op het werk regelen. De mannen zitten er maar wat bij in winkels en hotels. Het is een hard werkend volk, niemand zit stil of het moet tijdens siëstatijd zijn. Tussen een en drie uur is het het warmst en hangt iedereen het liefst in de hangmat. Behalve de bouwvakkers, die werken stug door in de brandende zon. De verschrikkingen zien we terug in de musea of de oude gevangenkampen, maar ook in de vele mensen met geamputeerde ledematen of verbrande gezichten.

Het land is volop in beweging, maar er zijn vooralsnog weinig regels. Zo zijn er excursies te boeken waar je met AK47's kunt schieten. No problem, in ieder hostel te boeken. Drugs zijn natuurlijk verboden, maar overal te krijgen. Zo zijn er Happy restaurants, waar je pizza met een happy herbtopping kan bestellen. De topping is dan nog gratis ook. Alcohol kost hier niets, een cocktail voor twee dollar! De politie is wel enorm corrupt. Regelmatig is er een fuik, waarbij auto's van de weg worden gehaald. Er is altijd wel iets niet goed en dan moet de 'boete' gelijk worden betaald. In Phnom Penh namen agenten niet eens moeite om de auto's van de weg te halen, maar stonden gewoon midden op straat, waarbij de chauffeur alvast een geldbiljet uit het raam stak in de handen van de agent.

Maar wij hebben het hier erg naar ons zin en zijn blij verrast door Cambodja. Een land volop in beweging om uit de ellende te komen, waar ze na 5 jaar burgeroorlog en bijna 4 jaar Rode Khmer in beland waren. Ondanks alle nare dingen en de armoede zijn er heel veel vriendelijke mensen. Kinderen zwaaien als je langsrijdt en roepen om het hardst 'hello, hello!' Mensen lachen naar ons en knikken vriendelijk gedag. Als je respectvol groet, met twee handen tegen elkaar aan gevouwen of respectvol het geld met twee handen teruggeeft, stralen ze. Het feit dat we bij hun kraampje komen eten is een eer en de prijs blijft gelijk. In Vietnam werd die gelijk verdriedubbeld.

Begin van de middag zijn we in Sien Reap. Het doel van onze reis, die we via een omweg hebben bereikt. Het is stoffiger dan gedacht. 'Cambodian snow', zoals we gisteren lachend geleerd hebben, toen we beschermend een doek tegen ons gezicht hielden tegen het stof en opwaaiend zand. Een tuktuk brengt ons naar het hotel. Daarna verkennen we lopend het stadje, kopen vers fruit, regelen vast onze vliegreis van volgende week en dingen af op een tuktuk die ons de komende dagen rondrijdt. Voor een dollar kopen we een heerlijke maaltijd en relaxen wat in het hotel. Komende dagen worden pittig genoeg