Na het ontbijt gaan we de stad weer in. We moeten flink doorlopen, want we zijn laat. Hier leer ik hoe enorm handig google-maps is. Zonder te hoeven vragen, vinden we onze weg door de wirwar aan straten. Drukke kruisingen, steek je hier het handigst onder de weg door over. Onder de weg lopen we langs allerlei winkeltjes. Zoals eerder gezegd, er zijn diverse verdiepingen en overal winkels. Een heel leven onder de stad. In de zomer ook wel nodig, want dan is het hier rond de 40 graden. Niet te doen.

Vandaag is de temperatuur goed door de lichte bewolking. Ons doel is het stadhuis van Seoul. Daar hebben we een rondleiding. Achter het oude stadhuis staat het nieuwe. Het verschil in bouwstijl is goed te zien. Het oude is in Romaanse stijl. Later blijkt dat alleen de gevel en de entree in die stijl zijn opgebouwd. Achter de gevel gaat een modern gebouw schuil. Ook hier wordt gebouwd op heipalen, doordat de grond zo dicht bij de Han rivier drassig is. Het oude stadhuis bevat ook kunst en meubels in oude stijl. Er is een mooie overgang naar het nieuwe gebouw. Een constructie van staal en glas, dat me doet denken aan ons eigen treinstation. De gids wijst ons op de vorm van het dak, die is gelijk aan een dak van een traditioneel Koreaans huis. In de winter staat de zon laag en kan het gebouw verwarmen. In de zomer staat hij hoog en is heel heet. Daarom is het dak aan de voorkant van glas en bovenop bedekt met zonnepanelen. Hiermee wordt 30% van de energie van het gebouw voorzien. In het nieuwe gebouw is ook het nieuwe werken. Kantoortuinen, loungeplekken en open vergaderruimtes. In de kantine werken mensen met een dagbesteding. Aan veel wanden hangt hydro-plantcultuur. Bewezen is dat dit zorgt voor schonere lucht, koelte in de zomer en warmte in de winter. Ook hier weer overal kunstwerken, maar dan van moderne kunst. Als we met een glazen lift naar beneden gaan vertelt de gids dat dit de 'naked elevator' wordt genoemd, omdat iedereen je kan zien en jij ook iedereen ziet. De lift komt ook langs een kantoor, waar we mensen zien zitten achter hun computer. Dat zou mij enorm afleiden, iedere keer zo'n voorbij-zoevende lift.

Voor het stadhuis is een groot grasveld. Gras wordt gezaaid op een soort open tegels met rubberen nopjes. Het beschermd de groei van het gras en je glijdt niet uit. Op het grasveld is een peuteropvang aan het spelen met de kindjes. Ze dragen felgekleurde hesjes en worden regelmatig in de schaduw van een boom naast het grasveld bij elkaar geroepen. Even afkoelen. Aan de andere kant van het grasveld staat een groot podium. Daar vinden regelmatig optredens plaats. Dan staat het hele plein vol. Later herken ik het grasplein op foto's van concerten. Grappig.

We lopen de stad weer in en nemen onze lunch mee naar een waterval. Die is aangelegd tussen twee drukke wegen. We lopen de trap af naar beneden en gaan onder één van de drie bruggetjes zitten, lekker in de schaduw met de kabbelende rivier aan onze voeten. Het is verleidelijk om de voeten in het water te laten hangen. We eten de heerlijke broodjes, die we gisteren extra bij het bakkertje kregen. Dan gaan we weer op pad. Er is nog zoveel te zien. In een hoog gebouw zit een deur, waar ik zo voorbij zou lopen, maar we gaan naar binnen. Daar is vijf verdiepingen hoog een cultureel centrum, speciaal voor toeristen en expats. We gaan naar de bovenste verdieping en passen gratis de hanbok. Een traditionele Koreaanse jurk. Daarmee moeten we natuurlijk op de foto. Daarna schuiven we aan bij een knutseltafeltje en krijgen les in het maken van een sleutelhanger met daarop een afbeelding met teken, wat geluk betekent. Nu maar hopen dat het veel geluk brengt. Volgens de Koreaanse vrouw die alles voor mij deed wel. Ik heb alleen wat gevouwen, alle lijm smeerde zij voor mij met de woorden 'zo moet je het doen', maar dan was het dus al klaar haha.

Een etage lager zijn keukens ingericht voor kookworkshops. Die moeten vaak wel gereserveerd. Ook is er een museum over voedsel met uitleg in echte waar of in 3-D filmpjes. Ik kijk mijn ogen uit. We gaan door naar de ruimte waar ik met alle K-popsterren op de foto kan. Dat is echt grappig. Op een screen tik je aan wie je wil zien. Dan komt Psy ineens in beeld en gebaard waar ik kan gaan staan. Ik ga op die plek staan en er verschijnt een teller in beeld...3...2...1... Als ik wegstap van het filmbeeld staat mijn foto op beeld samen met Psy. Daar kan ik dan vlug een foto van nemen en dan is het weer weg en kan de volgende. Zo ook met een meidengroep. Ik ga zitten op een bank. Tegenover mij hangt het scherm. Eén voor éen komen de meiden erbij zitten of staan en iedere keer is er zo'n fotomomentje...3...2..1.. Ik lijk een molenpaard naast als die petit Koreaanse sprietjes in size zero, maar het systeem is geweldig.

Als we alle verdiepingen gehad hebben, stappen we weer naar buiten. Op een afgesproken plaats ontmoeten we de gids voor de stadsrondtour. Die begint bij een oud paleis die bewaard lijkt gebleven. Daar zijn poppen in traditionele kleding ingezet en de originele meubels. Het verhaalt van de koning zonder zoon, die een eigen opvolger buiten de familie aanwijst. De gids is benieuwd hoe dat in Nederland gaat, dat is toch ook een koninkrijk? Hij raakt wat verstoord als wij zeggen dat Amalia later koningin wordt, net zoals haar oma koningin kon worden. Dat is raar. Het is geen man.

Bukchon Hanok Village. Prachtige traditionele Koreaanse huizen. De gids verteld dat alles gerestaureerd is in 1997 en veel ook opnieuw gebouwd, doordat er zoveel verwoest is in al die jaren. Er is veel aandacht voor de Japanse bezetter. Ook de Franse revolutie wordt genoemd, waardoor de open houding van Korea gesloten werd, omdat de open houding ertoe leidde dat hun land werd ingepikt. Dat was natuurlijk niet de bedoeling. De man spreekt goed Engels en weet leuk te vertellen.